Een van de gaven die (vanuit mijn genetische sleutels bekeken) prominent in mijn leven is, is volharding. Het is de energie van mijn ‘zijn’, waarmee alles wat ik doe, een vleugje van die speciale kwaliteit meekrijgt.
Volharding vanuit het hart
En volharding is, misschien in tegenstelling tot wat het woord suggereert, niet hard. Het verwijst niet naar strijd, op je tandvlees lopen om maar vol te houden of uitgeput raken tegen wil en dank.
Nee, volharding (althans in dit verband), komt vanuit het hart. Het is een hele krachtige onderstroom in ons, die de uitdagingen op ons pad telkens als nieuw benadert. Ook al zijn dat vaak dezelfde uitdagingen, alleen in een iets ander jasje.
Ga door, ga door!
Maar in plaats van te vechten, boos of moedeloos te worden, is volharding een soort voortdurende fluistering in je oor: ‘ga door, ga door!’ ‘Ervaar het nieuwe van iedere ervaring, ook al stoot je je hoofd al voor de 100e keer op dezelfde plek’.
Vergelijk het met je jonge kind of die oude ouder, die een bepaalde vraag maar blijft herhalen of dat verhaaltje maar blijft vertellen. In plaats van je geduld te verliezen, neem je het in alsof je het voor de eerste keer hoort. Je opent je hart en antwoordt met geïnspireerde oprechtheid, nieuw en fris vanuit dat moment.
De grote rode draad
Volharding lijdt niet onder herhaling, omdat het de grote rode draad voor ogen heeft en weet: wat op ons pad is, is daar niet voor niets. Het blijft glimlachend in ons leven aanwezig, tot we geleerd hebben wat er te leren viel en met eenzelfde glimlach kunnen buigen voor al die prachtige ervaringen.
Afbeelding van Cheryl Zelenka via Pixabay
De overwinning
Zo verandert iedere uitdaging in het leven stap voor stap in een eervolle overwinning. Elke volharding maakt ons zachter van binnen en opent ons op steeds diepere lagen, tot het hart permanent openstaat. En dan is er alleen nog iedere ervaring in ieder moment, zonder verhaal, zonder oordeel, zonder fluistering. Dan buigt het leven terug. Liefs, Nynke
Geef een reactie