Kan het werkelijk zo zijn… dat jouw aanwezigheid in ieder moment voldoende is? Kun je het je voorstellen: een wereld waarin je gewoon jezelf bent? Geen druk. Geen haast. Geen vergelijking met de ander. Geen prestatienorm, geen functioneringsgesprek, maar simpelweg: er zijn.
Afbeelding van Adrian via Pixabay
Het hokjesspel
We zijn gewend aan vorm. Aan functieprofielen, CAO’s, hokjes en systemen. Alles is afgemeten, gekoppeld aan normen, met geld als grote graadmeter. Het duwt ons voort, voedt ons op. Al vanaf heel jong worden we geslepen in de mal.
Pas je in het hokje? En als je niet past: kun je dan een nieuw hokje maken dat wordt erkend, dat bestaansrecht krijgt?
Het is een bijzonder spel dat we samen ontwierpen: het hokjesspel. En ergens voelt het logisch, want diep vanbinnen herkennen we het, dat we omhuld zijn. We zijn een hokje met een hart, met een ziel, met licht van binnen.
Jouw licht
Maar wat nu wringt, is dat we voelen dat die hokjes ons Licht beginnen te belemmeren. Eeuwenlang boden ze veiligheid, bescherming, structuur in een wereld waar het Licht lang gedimd was. En nu… nu wil het Licht weer vrijuit schijnen.
En dat Licht, dat ben jij, dat zijn wij.
Dus: wie ben jij zonder hokje?
Wie ben jij in de volle vrijheid?
Wie ben jij als stralend Licht, onbelemmerd, onvergelijkbaar, onmeetbaar?
Hoe voelt het, als je jezelf toestaat er gewoon te zijn? Zonder verwachting. Zonder beloning. Zonder moeten. Op je werk. Op een verjaardag. In je gezin. Zelfs bij je beste vrienden. Onze maskers zitten diep. Maar jouw Lichtkracht, die leeft. Die klopt aan. Mag het? Liefs, Nynke
Geef een reactie