Slachtofferschap. Een beladen woord. Ken je jezelf als slachtoffer? Wat offerde je van jezelf toen het gebeurde? Wat hield je gevangen in de positie van het ondergaan, zonder echt iets te kunnen doen?
En wat bracht het je om de dader de schuld te geven? Gaf het je kracht en vechtlust, of maakte het je juist kleiner?
Jezelf opofferen
Jezelf opofferen klinkt misschien zwaar, maar draagt een prachtige trilling in zich. Zoals Gene Key 19 zo mooi laat zien: er is een pad dat begint in mede-afhankelijkheid, waarin we buiten onszelf zoeken naar redding, alsof ons leven ervan afhangt. “De trilling van menselijk lijden hangt af van het bestaan van een hogere autoriteit buiten onszelf.” *
Maar zodra je dit herkent, jezelf toestaat je eigen gevoel te laten spreken en jezelf niet langer opoffert vanuit angst, begint de ware bevrijding. Je gaat staan in jouw authenticiteit. Je ziet dat echte opoffering geen onderwerping is, maar een bewuste keuze voor diepe verbondenheid.
Afbeelding van Goran Horvat via Pixabay
Ultieme verbinding
We zijn geen losse eilanden. We zijn een fractie én het geheel. Ultieme verbinding betekent je beseffen dat je niet onafhankelijk bent, maar verweven, wederzijds afhankelijk in een heilig web van leven. Het betekent jezelf offeren, waarmee je dat leven in bloei zet.
Elke dag biedt momenten van slachtoffer- en daderschap. Elke dag kun je kiezen: geef ik mezelf weg, of laat ik het leven door mij heen spreken en verbind ik me dus met al wat is? Kijk liefdevol in die spiegel en herinner jezelf aan jouw ware natuur.
Voeding voor het geheel
Uiteindelijk offeren we onszelf niet op uit tekort, maar uit overvloed. Onze bloei wordt voeding voor het geheel. Wat een mysterieus en schitterend weefwerk is het leven toch. Liefs en een mooi weekend, Nynke
* (uit: De Gene Keys, Omarm je Hogere Doel, Richard Rudd – vertaald vanuit het Engels door www.genekeysnederland.nl)
Geef een reactie